Lambrusco(-bastardo)
Vitis riparia x Vitis rupestris
Vitaceae
Àutri noum : Trihiero, Vedigagno, Vigno.
Nom en français : Vigne hybride.
Descripcioun :Aquesto lambrusco, de tèms counfoundudo emé Vitis riparia, se vèi proun en ribo d'aigo, dins li ripisilvo, ounte escalanto d'en pertout. Se recounèis à si fueio quàsi sènso péu dessouto (aleva contro li bifurcacioun di costo) e qu'an tres dènt quàsi paralèlo emé un "sinus" de pecou mens prefouns que la vertadiero Vitis riparia que sèmblo gaire se naturalisa. Es uno bastardo naturalo nascudo en Franço emé de vigno vengudo d'Americo pèr lucha contro lou filóussera. Sarié degudo à la poulinisacioun de V. riparia, "Gloire de Montpellier" pèr V. riparia " dóu Lot".
Usanço :Coume pèr lis àutri lambrusco, li fueio dèvon èstre vertuouso pèr la circulacioun dóu sang (cambo lourdo e moureno), soun peréu astringènto e diuretico.
Port : Liano
Taio : 0,5 à 4 m
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Vitis
Famiho : Vitaceae
Ordre : Vitales
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : 8
Ø (o loungour) flour : 4 à 5 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à juliet
Liò : Ribiero
- Ermas
- Ripisilvo
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Éuroupenco-Sud
Ref. sc. : Vitis riparia x Vitis rupestris Tison, 2014
Sangàri
Blitum bonus-henricus
Amaranthaceae Chenopodiaceae
Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.
Nom en français : Epinard sauvage.
Descripcioun :Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.
Usanço :"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.
Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun
Liò : Cast
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829
(= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )